Schuurman & Spigt ruimen op

Een tijd lang hebben Katja en Fré fanatiek hun huis leeggeruimd maar ironisch genoeg verkeren ze sinds het begin van de podcast in een nog grotere chaos dan voorheen. Daarom hebben ze voor nu de moed op gegeven. In deze aflevering ruimen Schuurman en Spigt, Schuurman en Spigt Ruimen op, op. We gooien de meest memorabele momenten op een hoop; trouwaktes, modeshows, jacuzziverhalen, tuinsets en schilderijen, alles komt voorbij. Het is maar goed dat twee hier even van kunnen bijkomen...

Deze week draaien we de rollen om: Schuurman & Spigt laten opruimen. Het is lente, de wereld staat in bloei en het humeur is zonnig! De tuin van Katja en Fre moet lente klaar gemaakt worden. De een schakelt daar hulptroepen voor in en de ander snoeit er zelfstandig op los. Letterlijk en figuurlijk. Ook al is opruimen deze week noodzakelijk stellen ze opnieuw de vraag: wordt het weggooien, of houden?

Katja verdiept zich in haar beide hersenhelften, Fré vindt dit maar kwakzalverij. De Rotterdamse komt met een venijnig apparaat aanzetten dat ze nauwelijks heeft gebruikt: een epilady. Hebben ze het nodig en is het wel van deze tijd? De twee spelen met de gedachte hoe het zou zijn om zich bij het andere geslacht te voegen. Katja voelt zich al mannelijk genoeg. Fré ziet het wel zitten om met baard en snor wat (epi)ladies te versieren. Ze houdt zich gelukkig koest, want ze is al onder de pannen. Daarover gesproken, wat moet je eigenlijk met overgebleven dakpannen? Wordt het weggooien, of houden?

Zowel Fré als Katja kampen met flinke hoofdpijn deze week. De een door een nare val, de ander door een cocktail of vijf. Katja is er klaar mee en wil haar leven beteren, Fré geeft haar zo’n 20 procent kans. De twee hebben weer dikke lol en Fré hangt wat schuine verhalen op. Gelukkig hangt Fré’s nieuwe kroonluchter recht, ze is er heel blij mee! Katja ziet het verschil niet en vindt de oude zelfs mooier. Moet ze het weggooien, of houden?

Fré ontvangt Katja in haar stulp en komt meteen met een bijzonder item op de proppen: een kersenlikeur van 3 jaar oud. Of het nog goed is, is maar de vraag. Fré pakt gauw haar vaders borrelglazen om de proef op de som te nemen. Onder het genot van de kersendrank, die volgens Katja vooral naar tenenkaas smaakt, praten de twee over de tand des tijds. Lukt het om te accepteren dat ook zij een dagje ouder worden, net zoals de likeur. Wordt het weggooien, of houden?