Özgür Yorum

Türkiye siyasetinde “iyi saatte olsunlar” diye bir tanım vardır. Tarifi zor. Pek ortalıkta görünmezler, ama her krizde müdahale edip raydan çıkmak üzere olduğunu düşündükleri treni raya sokar, tekrar kaybolurlar. Bu isim, eskiden askerler için kullanılırdı; zamanla “derin devlet”e yapıştırıldı. Tarihimizde örneği çoktur; bir kısmını, yaptığım belgesellerde işlemiştim.

“Hakkınızı helal edin” dediklerin, depremde ölüme terk ettiklerin… “Ailem enkaz altında, yetiş” diye yalvaranların üç gün imdadına yetişmediğin için hakkımızı helal etmiyoruz. Asker korkusundan orduyu bölgeye göndermediğin, yardıma koşanları da engellediğin, imdat çağrılarının tek aracı sosyal medyayı, aczin ortaya çıkmasın diye kestirdiğin için hakkımızı helal etmiyoruz.

Sıkıysa polis barikatının ardından küfretmekten vazgeç de, korumalarını bırakıp tekbaşına git, üç gün çocuğunun “imdat” çağrısını dinleyerek çaresizce bir iş makinesi beklemiş bir babaya, çadır bulamadığı için yağmur altında titreyen anaya söyle bunları… Bak bakalım ne cevap alacaksın. Duyacakların karşısında hala böyle rahat küfredebilecek misin?

Ama daha derine inildiğinde, demokrasi kültürünü, aile içine taşımanın zaruriyeti de görülüyor. Tek adam saplantısı, büyük ölçüde ataerkil aile düzenine dayanıyor. İtiraz kabul etmeyen, iknaya değil, itaate dayalı bu düzen, en ufak farklı sesi, şiddetle boğuyor. Ailedeki baba figürü, kulları olarak gördüğü aile bireylerini, ayakkabısını yalamaya zorluyor. İşe aileden başlayıp eve, okula, camiye, ofise, sokağa, ekrana itiraz kültürünü, tartışma geleneğini, empati alışkanlığını, katılımcı demokrasiyi sokmadığımız sürece, mecliste, partide, bürokraside, iktidarda daha çok ayakkabı yalayıcısı görürüz.

Artık açıkça belli ki, bu kalplerden biri, seçim öncesi kirli işlere hazırlanıyor. Çakıcı’nın mesajlarından Erdoğan’ın çıkışlarına kadar hissedilen bu hazırlık, SADAT’ın Kılıçdaroğlu röportajına verdiği ilanla hepten açığa çıktı. Artık gizlenmeye gerek duyulmayan, aleni bir hedef gösterme var. Öteki devletin kalbine gelince… Belli ki Kılıçdaroğlu’na içerden bilgi akıyor. Tehditler ciddiyetle değerlendiriliyor ve CHP lideri etrafındaki koruma çemberi artırılıyor. Grup toplantısındaki “Be çakallar” çıkışını biraz da bu çerçevede değerlendirmek lazım. Kılıçdaroğlu, resti gördü, karşı restini çekti. Belki de ön almak istedi.