Ladies of Loss doen Doodgewoon

In deze 7e aflevering ‘Onbedoeld Lomp’ van ‘Ladies of Loss doen Doodgewoon’ praten we over hoe we, meestal vanuit de beste intenties, toch lompe en kwetsende dingen zeggen tegen mensen die ziek zijn of iemand zijn verloren.  Opvallend is dat iedereen daar wel voorbeelden van heeft. Maar waarom is het dan lomp? En wat kun je dan beter zeggen?  Nieuwsgierig? Luister dan naar deze aflevering. Laat ons vooral weten wat je ervan vindt.

In deze 6e aflevering van ‘Ladies of Loss doen Doodgewoon’ praten we over ‘De nieuwe ik in de maak’: hoe ga je om met de lichamelijke en mentale impact van ziekte en rouw?  Het is heel normaal dat je op een andere manier moet leven, vanwege fysieke beperkingen. Of anders wil leven omdat je anders kijkt naar de toekomst en wat belangrijk is. En niet altijd makkelijk en soms heel pijnlijk en verdrietig.  Welke nieuwe ik is in de maak? Luister in deze aflevering naar suggesties

In deze 5e aflevering van ‘Ladies of Loss doen Doodgewoon’ praten we over ‘De Spagaat van de Werkgever’: Wat is een goede balans bij rouw in menselijkheid en zakelijkheid? Hoe doe je het als werkgever en leidinggevende goed? Wat zijn de wettelijke regels? Hoeveel ruimte geef je, maar ook hoeveel heb je nodig als je als medewerker met verlies te maken hebt?  Dit zijn de links naar de bronnen die we noemen: 1.⁠ ⁠Wet Zorg en Arbeid: https://wetten.overheid.nl/BWBR0013008/2025-01-01 2.⁠ ⁠⁠Initiatiefswetvoorstel Invoering Zorgverlof: https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/wetsvoorstellen/detail?cfg=wetsvoorsteldetails&qry=wetsvoorstel%3A36589 3.⁠ ⁠⁠CNV rouw op de werkvloer: https://www.cnv.nl/dossiers/rouw-op-de-werkvloer/

Het leven overkomt ons ook. Net zoals we in de podcasts bespreken. Eén van ons zit in de lappenmand en daardoor zijn wij er even niet. Jullie krijgen dus even onze voicemail te pakken. Nog even geduld dus a.u.b. De volgende podcast titel is al wel bekend: "De Spagaat van de werkgever." Tot snel!

In deze 4e aflevering van ‘Ladies of Loss doen Doodgewoon’ praten we over ‘Ik ben er even niet’: mensen die in de rouw of ziek zijn en niet altijd zin hebben om erover te praten. Maar anderen niet willen teleurstellen en toch maar antwoord geven op de vraag ‘Hoe gaat het?’. Ze willen even niet als patiënt of de ‘zielige’ in de spotlights staan, maar net als voorheen als ‘normaal mens’ behandeld worden. Of willen juist helemaal niet praten en genoeg hebben aan een liefdevolle glimlach vanaf een afstandje.