Zelfspodcast

De samenleving wordt geteisterd door fraudeurs. Bij de streamingplatforms, waar Jaap zijn inkomsten ziet verdampen, zijn criminele bendes in volle bloei. Ze weten het zo te regelen dat de royaltystroom van artiesten niet bij hen, maar in hun eigen zakken belandt. Hoe dan? Nou, de grote streamingplatforms storten al jaren miljoenen euro’s in de schoot van dubieuze figuren – van artiesten die hun streams kunstmatig oppompen tot criminelen die ‘streamingfarms’ beheren of complete netwerken hacken. En Jaap? Die kan er bar weinig aan doen. Dan is er nog dat andere zooitje graaiers. Even voor de duidelijkheid: de hotelrant was aan het verkeerde adres gericht. Nee, hier zit het venijn bij de grootkapitalisten. Zij schakelen tussenpartijen, partners, reisagenten en een hele stoet aan 'hulpjes' in, waardoor de arme logees van het kastje naar de muur worden gestuurd. Resultaat? Boze klanten, die uiteraard gaan zeuren bij de verkeerde. Tante Sannie, is in een weekend wijzer geworden en komt hier alsnog met zijn wijze lessen.

Nu de dag weer begint met het gebruikelijke ongenoegen, dreunt Tante Sander ons even stevig wakker met zijn laatste hotelavontuur, waar hij – je raadt het al – niet geslapen had. Alles was weer ruk. Gaan we het daar weer over hebben? Nee. Wat er écht toe doet stond afgelopen weekend in de Volkskrant, met een kolossaal artikel over arbeidsmigranten, versierd met een stel prachtige foto's die de ellendige situatie in ons eigen Agga – Den Haag voor de niet-ingewijden – snoeihard blootlegden. Lezen dat stuk! Wie pakt hier nou eigenlijk de winst? Een klein groepje ondernemers, met praktijken die neigen naar mensenhandel. De consument, die is lui, gewend aan goedkope troep en weigert een eerlijke prijs te betalen. En ondertussen worden deze mensen vakkundig onzichtbaar gehouden voor de 'fatsoenlijke' maatschappij. Alleen als je voor dag en dauw opstaat, zie je ze soms, lijkbleek van het overwerken, in witte busjes gepropt richting weer een dag zwoegen in omstandigheden waar je zelf liever niet over nadenkt. Oh, en dan was er natuurlijk ook nog De Telegraaf en Victoria's Secret. Hoe we daar nou weer zijn beland? Ach ja, de heren laten het natuurlijk niet na om dit er ook nog even bij te slepen.

Je hebt borstkloppers en boetedoeners, en Sander en Jaap zijn allebei een beetje van beide. Het zijn termen die komen van een historicus die de discussie over het slavernijverleden wil afsluiten. Een ingewikkeld betoog waar tante Jaap zich amper doorheen worstelde, maar de boodschap is helder: we moeten niet eeuwig in het verleden blijven hangen. Jaap snapt dat wel, want dat geldt ook voor persoonlijke kwesties. Het gevoel van 'Is dit het nou?' Tja, de heren krabben zich nog eens achter de oren. Ze hebben een vrouw, kinderen, een prima baan—alles lijkt op orde. Of toch niet? Misschien dromen ze stiekem van een boot, een sportwagen, of een backpackreis naar Thailand. Zitten ze in een midlifecrisis? Of beter gezegd: een midlifetransitie. Dat concept kwam eigenlijk van feministen in de jaren ’70, die het zagen als een kans op zelfontplooiing. Maar, zoals vaker gebeurt, werd dat verhaal door mannen gekaapt, en zo werd het uiteindelijk een 'crisis' vol sportwagens en hippe outfits.

Je favoriete politieke podcast is er weer, of nou ja, bijna. De heren duiken weer in het Haagse spektakel, waar Ome Geert flink tekeergaat over pro-Palestina demonstranten en Halsema: 'Het land uit!' Maar Halsema hield zich gewoon aan de wet—ze kon die demonstratie niet zomaar verbieden. Wilders denkt punten te scoren met zijn pro-Israël standpunt, maar hij onderschat daarmee zijn eigen achterban. De gemiddelde Vinex-ondernemer is helemaal niet zo uitgesproken als hij denkt. Het kabinet, vol omhooggevallen accountant-kneuzen zwijgen laf, terwijl het debat verder raast. Waardeloos en een totaal gebrek aan grandeur. Zij houden natuurlijk weer wijselijk hun mond. Net als het Holland Casino in Zandvoort, ooit chic, 'écht een avond uit' maar nu op sterven na dood. Jaap herinnert zich nog zijn tour langs de casino's—een goedbetaalde deal toen, maar ook hij ziet nu de charme van die wereld langzaam verdwijnen.

Gaat Sander voor een tweede? En hoe snel moet hij die dan eigenlijk krijgen? Daar piekert hij nog over, maar Jaap heeft zijn advies al klaar: “Gewoon meteen, nu je nog in de flow zit.” Hij is ervan overtuigd dat kinderen die dicht op elkaar zitten, leuker en hechter worden. Kijk maar naar de Reezekötters! Of het nou 2 of 4 jaar scheelt, als je de kleine maar altijd laat voelen dat hij welkom is, toch? Ondertussen hebben we de PVV, de partij die zich hard maakt voor de hardwerkende Nederlander—maar het zelf vaak laat afweten in de debatten. Ze schreeuwen het hardst, maar zodra de microfoon openstaat, zijn ze nergens te bekennen. Toch harken ze nog steeds een jaarsalaris van 144K binnen. Jaap, focus je even?! Het is net als met opvoeden: roepen is één ding, maar het écht doen? Daar draait het om. Timing, betrokkenheid en gewoon op komen dagen. Want of het nou over kinderen gaat of politieke verantwoordelijkheid, uiteindelijk heb je pas recht op die waardering—en een schouderklopje—als je ook echt je handen uit de mouwen steekt.