Zelfspodcast

De onderschatte macht van de supermarkten kwam deze week eens naar boven. Appelmoes, kratten bier en flessen cola zijn bij onze zuider- en oosterburen gewoon vele malen goedkoper. Terwijl Piëtro Omtzigt een gouden pot appelmoes presenteerde aan de Tweede Kamer, beten supermarktbazen op hun tong. Pijnlijk bleek namelijk dat Nederlanders in iedere aanbieding blijven trappen zonder na te denken en dat we zo ieder jaar meer en te veel betalen. Gelukkig was er na deze bittere constatering ook afleiding met Princess Markle’s kooksoap ‘With Love’. De kritieken van de heren hierop waren echter minder liefkozend. Het devies bleek dat Sander nog liever ziet dat Sywert taarten gaat bakken op TV en Jaap krijsende eenden verkiest boven de mislukte reality-kookclub van de freule. Misschien zou een realityshow over deze criticasters wel een goede vervanger zijn...

Meike Lubbers, bikkelhard in de rechtszaal, bitterzoet als mantelzorger voor haar criminelen. Deze duizendpoot is van alle rommelmarkten thuis: terwijl ze hoogstpersoonlijk kapotte printers een fijn tweede leven geeft, wimpelt ze zonder enige spanning de grootste boeven af. Strafpleiter, psycholoog, reparateur, hulpverlener, crisismanager, dateadviseur, opvoedkundige en bovenal zelfredzaam, al komt dat soms in een chaotische vorm. En laat dat nou precies het soort energie zijn die steeds maar terug blijft keren het leven van Jaap en Sander. Of het nu hun vrouwen betreft, de vriendinnen van de podcast of hun soms iets te pittige fanbase: chaos en zelfredzaamheid blijven terugkomen. Net als Meike trouwens. 🎙 Geproduceerd door Tonny Media 💙 Volg ons op Instagram & TikTok 🎧 Zelfspodcast luister je iedere dinsdag en vrijdag exclusief op Podimo. Nu 30 dagen gratis

Boos, verbaasd en vernederd is Jaap als hij door Sander wordt uitgelachen, zijn waterscooterdroom aan diggelen ligt en hij zich plots afvraagt of hij nou dom is geweest, of gewoon verkeerd begrepen. Dit was geen grap maar vuile oplichting, en heeft gezorgd voor een trauma dat verwerkt moestworden. Dus pakte Jaap zijn verlies en boekte een retraite bij Kwakzalver Vilna, de Rolls-Royce onder de hocuspocusdokters. Vijf ruggen voor een week je bek houden in een gammele tent op Madeira, omringd door anderen die hun "innerlijke kind" hadden laten verdrinken in de kille zee van de maatschappij. Maar na een week kwam de realisatie. Jaap had geen trauma. Hij deed aan trauma. En dat, dames en heren, is de nieuwe elitehobby. Ware klachten die worden misbruikt door kwakzalvers, er bakken met geld aan verdienen en de slachtoffers met meer trauma’s achterlaten. Een goed voorbeeld van slimme mensen die dom doen en domme mensen die slim doen. Tijd om te stoppen met deze kwakzalverij en hoog- en laagopgeleiden tegen elkaar op te zetten. De waarde van kennis staat op het spel terwijl men ondertussen grof betaalt voor onzin. Eindelijk weer een businessidee voor Jaap, nu zijn oplichtingstrauma verholpen is..

Het was een week van contrasten. Onder de rivieren en in noordoost Twente paradeerden fanatieke Trump-lookalikes door de straten, klaar om de diplomatieke banden op hun eigen carnavaleske manier aan te halen. Ondertussen speelde zich op het wereldtoneel een historisch smerig spektakel: Big MacDonald en zijn enge neefje dreven Zelensky voor de draaiende camera’s een politieke hoek in. We zijn officieel op het punt beland waarop een willekeurige oranje geschminkte dubbelganger uit een lukrake polonaise waarschijnlijk een beter beleid zou voeren dan de echte man in de Oval Office. Maar één ding was duidelijk, namelijk dat Trump en zijn dubbelgangers wakker waren. Europa daarentegen? Die zijn net hun tanden aan het poetsen, terwijl FC Schoof 1. zich weer eens heeft verslapen en blijft snoozen alsof hun neus bloedt. Misschien kunnen ze nog wel wat leren van Carnaval, neem jezelf niet te serieus, iedereen hoort erbij en tot slot drink je veertig dagen niet om te reflecteren op alle zondes die je bent begaan.

Vera van Zelm is weer terug van weggeweest. Een ware vriendin van de show want ze slaat wederom de spijker op de kop met haar zorgen om het schaamteloos ontwijken van consequenties. Of het nou om belastingtrucs, kritiek of keiharde fouten gaat, toegeven is niet meer van deze tijd. Faber, Trump of gladde ooms op het schoolplein, ze blijven allen onverbiddelijk vasthouden aan deze struisvogelpolitiek. En het enge? Het maakt kiezers of de omgeving steeds minder uit. Je zou denken dat sommige mensen zich kapot zouden moeten schamen, maar het tegendeel is waar. In plaats van reflectie krijgen we oneliners. “Regels zijn er maar gelden niet voor mij! Waarom zit je nog niet in Dubai? Allemaal graaiers in Den Haag!” Zinnen die meer verbloemen dan verklaren, die de angel uit kritiek trekken en de last van verantwoordelijkheid verdampen. Schaamteloos en consequentieloos. Hoelang komt men er nog mee weg? En belangrijker nog: hoe stoppen we dit en zetten we het schaamrood op hun kaken? Een zoektocht die nog even kan duren denkt het drietal..