Aaf en Lies pakken door

Ergens in de jaren 90 was er een moment dat je een bandshirt kocht dat je eigenlijk niet ‘verdiend’ had. Je was niet bij het concert, je kende drie nummers en je dacht: het staat gewoon leuk bij mijn jas. De wereld van bandshirts is ondoorgrondelijk, want je denkt dat je gewoon een Prince-shirt draagt omdat je van Prince houdt. Maar ineens moet je uitleggen op welk album ‘Glam Slam’ precies stond en of je erbij was in 1988. Tijdens het Paasweekend werd er gegeten, veel en zonder overleg met jezelf. Een soort pre-historische overgave, een sein dat leidt naar gefrituurde ballen, kaas, chocola; alles in één onduidelijke volgorde. Langs het voetbalveld, datzelfde weekend, werd een inner-Karen losgelaten en dat was deze keer eigenlijk volledig terecht. De cultuurtips deze aflevering: Good Mom/Bad Mom in het Centraal Museum in Utrecht, Sweet Memories van Simone Post in Museum Voorlinden en een 10-minute challenge met kunstwerken in de New York Times.

Doe je ogen dicht en denk aan de jaren 90. Je ruikt waarschijnlijk een misselijkmakende, penetrante, chemische vanillegeur van Vanilla Fields. Of iets van een tropische fruitdeo, maar in ieder geval ook echt iets aquatisch. De torsoflesjes van Jean Paul Gaultier waren een must-have. CK One was zo gewild dat je er zelfs je vakantiegeld aan uitgaf. Het moge duidelijk zijn: de jaren 90 draaiden om wilde en intense geuren. Missen we de geur uit de jaren 90? Mwah. Misschien passen de geuren uit de jaren 90 nog wel bij Lies’ huiskoopfantasieën, die overal waar ze neerdaalt naar boven dwarrelen. Aaf had in de jaren 90 in ieder geval geen gedoe met het verbinden met servers onder tijdsdruk. De cultuurtips gaan over mensen die tussen wal en schip vallen, en die veel mededogen krijgen.

Om een ruzie op gang te helpen, hoefde je zijn naam slechts drie keer achter elkaar te roepen. Zou het deels door Bløf komen dat Jerry Springer zo bekend werd? De gedachte achter de talkshow was: je moet het ook begrijpen zonder geluid. Een stukje geweld werd daarom ook niet vermeden. Onze afterthought? We laten dit fenomeen lekker in de jaren 90. Wat Aaf ook soms lekker aan zich voorbij zou willen laten gaan, is het speelse/slopende karakter van haar Griekse straatkatjes. Is ze een slecht mens omdat ze hoopt dat ze snel geen kittens meer zullen zijn? En gaat Lies aankomend jaar dan eindelijk een koekje van eigen deeg eten met haar evil 1-aprilgrappen? We weten in ieder geval dat iedereen om haar heen waakzaam is. Onze cultuurtips deze aflevering: Design Museum Londen Nu in november: Josephine Johnson

Als je als vogelaar visueel bent aangewezen op andere vogelaars, dan kom je in een afhankelijkheidssituatie terecht en daar word je geen mooier mens van. Aafs smintgierigheid verdient ook geen schoonheidsprijs. Eerlijk zijn we in ieder geval wel. Dat wel. Hoe leuk was het voor de cast en crew om Titanic te draaien? In een studio in een bak koud water iconisch doen alsof je verdrinkt is niet makkelijk. Gebroken armen, nierproblemen, verkoudheid, eindeloze nachtopnames, een dwingende regisseur, niets bleef de Titanic-medewerkers bespaard. We kunnen alleen maar heel veel respect voor ze hebben. De film is niet de subtielste film ooit gemaakt, maar is tegelijkertijd heerlijk en, daar is het woord weer, iconisch. Zo gaat dat met grote rampenfilms. In de cultuurtipmand wonen deze week een extreem boze vrouw die toch zielig is, een klein circuskind en een prinses die doet alsof ze kaarsen maakt en alles in gelabelde zakjes stopt.

Twee mooie mensen kunnen ook best wel eens intolerant zijn. Soms ben je het zo hartgrondig níet met de situatie eens, dat je moordneigingen krijgt, zelfs als je Lies heet en op vakantie bent in Parijs bent. Als je dan al je woede in een vernietigende beoordeling op de boekingssite stopt, dan is dat niet zo mooi. Aaf zit soms ook zeer nabij de irritatiegrens of eroverheen, vooral als ze moe is na haar eigen verjaardag. Er wordt door ons allebei uiteraard keihard aan gewerkt om dat zen-gevoel weer terug te krijgen. Het is in ieder geval fijn en geruststellend om eens lekker wat herinneringen op te halen aan de Millennium Bug. Deze digitale tor zou nog tijdens de jaarwisseling onze levens ontwrichten: vliegtuigen zouden uit de lucht vallen, liften zouden vastzitten, geen trein zou meer rijden. We zullen je vertellen wat er werkelijk gebeurde in die bewuste Oud en Nieuw-nacht. Van alles, maar niets wat in pakweg de jaren 70 ook niet zou kunnen gebeuren. In onze tipmand zitten de besneeuwde vlaktes van Anatolië, roddelende steenrijke vriendinnen, kunst in Den Haag en een gouden boekentip.