Mijn Tilburgse feministische voormoeders

Geschiedschrijving van ‘De Tweede Feministische Golf’ is uitsluitend gebaseerd op archieven van de witte vrouwenbeweging. In de archieven van Regionaal Archief Tilburg is niks te vinden over de zwarte, migranten en vluchtelingen vrouwenbewegingen in Tilburg. Hoe kan dat? Kunnen we dan wel spreken van een collectief geheugen? En hoe kunnen we daar verandering in brengen?

In de Europese geschiedschrijving geldt dat je als gemarginaliseerde groep buiten de geschiedenis valt als je niet te vinden bent in de archieven. Lesbische vrouwen behoren tot die vergeten groep. In deze aflevering onderzoekt Sanne of lesbische vrouwen een thuis hadden in de Tilburgse vrouwenbeweging.

Ons collectief geheugen van de feminist is dat van de schreeuwende, mannen hatende Dolle Mina, die de barricaden op ging onder de leus ‘Baas in eigen buik’. Dit klassieke beeld is gebaseerd op nationaal historisch onderzoek en zorgt voor een eenzijdig, negatief imago. Sanne kan zich bovendien moeilijk met dit beeld van de feminist identificeren. Daarom gaat ze op zoek naar haar eigen, lokale feministische voormoeders. Wie was de Tilburgse feminist en waar streed zij voor?

In de driedelige podcastserie ‘Mijn Tilburgse, feministische voormoeders’ neemt Sanne Schraa je mee in de zoektocht naar haar Tilburgse, feministische voormoeders. Hoe kreeg het feminisme tussen 1970 en 1990, een periode in de geschiedenis die bekend staat als ‘De Tweede Feministische Golf’, in een lokale stad als Tilburg vorm? Wie waren de vrouwen achter de Tilburgse vrouwenbeweging? Tot nu toe waren zij onzichtbaar in de archieven en in de geschiedschrijving. Aan de hand van archiefonderzoek bij Regionaal Archief Tilburg, gesprekken met Tilburgse feministes en persoonlijke dagboekfragmenten vertelt Sanne het vergeten verhaal van Tilburgse vrouwen.