Kassiewijle

Na een reeks van lockdowns lijkt de wereld langzaam weer te ontwaken. De corona-maatregelen worden teruggeschroefd en de dood lijkt weer wat verder weg. Tegelijkertijd gebeurt er iets ingrijpends in Babs' leven. Haar grootste angst wordt werkelijkheid.

De drang om de dood te overwinnen is zo oud als de weg naar Rome. Vroeger maakte men levenselixers, nu kun je jezelf invriezen, als online avatar doorleven of als hologram herrijzen. Maar wanneer knippen we de levenslijn dan echt door? Babs viert nieuwjaar met haar oma, die vanuit haar bed het vuurwerk bekijkt.

Babs en Laura onderzoeken onze veranderende afscheidsrituelen. De koffie en cake worden vervangen door wraps en bubbels en de aula door het partycentrum: de uitvaart als spectaculair evenement is in opkomst. Maar werken nieuwe rituelen wel als niet iedereen ze begrijpt? Babs vraagt haar oma Jel wat zij zou willen bij haar uitvaart.

Laura en Babs onderzoeken de complexe positie van het lijk. Wat moeten en wat mogen we ermee? Babs presenteert het kunstwerk This Body that once was you, waarin de bezoeker zijn eigen verval visualiseert. Van koud lichaam tot botstof. Ondertussen helpt Babs haar oma met het opstellen van een euthanasieverklaring, mocht het ooit zover komen.

Het moment tussen leven en dood; voor de stervende is de laatste adem een gebeurtenis van niks, maar op de achterblijvers heeft het een enorme impact. Wat doen we om het sterfproces voor de nabestaanden zo prettig mogelijk te laten verlopen? En zitten er ook grenzen aan hoe clean de dood mag zijn? In deze aflevering vertelt Babs over een gebeurtenis uit haar jeugd, die leidde tot haar fascinatie voor de dood.