Zelfspodcast

Ja, Sander en Jaap tonen hun zachte kant. Nee, dat is niets om je zorgen over te maken, tenzij je bang bent voor een vleugje emotie. Vandaag zitten ze tegenover iemand die fitheid en kwetsbaarheid in één adem weet te verpakken. Haar eigen gezondheid? Tiptop. Maar de dood? Die heeft ze vaak genoeg aangekeken, niet door haar eigen toedoen, maar door het verlies van mensen die dichtbij stonden. Terwijl zij haar verhaal deelt, raken de heren zichtbaar geëmotioneerd. De een probeert het nog weg te slikken, de ander niet. Het is iets bijzonders, een zeldzaam moment, waarin kracht en breekbaarheid samenkomen. Afijn, vandaag lijkt er dus alle reden om aan te nemen dat het zal klikken met hun gast. 📱 De meeste jongeren zijn meer dan 6 uur per dag online. Maar soms beleef je de mooiste momenten zonder telefoon. Kijk op vodafone.nl/schermtijd om samen op een bewuste manier met je smartphone om te gaan. Samen maken we van schermTIJD geen schermSTRIJD. 📑 Check of je nog goed zit met je zorgverzekering. Even independeren. Daar word je altijd wijzer van! Kijk snel op www.independer.nl Geproduceerd door: Tonny Media.

Jaapie: misschien wel dé Rudolf van Veen van 2025. Hij begint zijn carrière als foodfluencer met een recept voor baked oats. Neem een banaan, voeg wat ei, havermout en kaneel toe, zet het in de magnetron en je bent klaar. Of het daadwerkelijk lekker is, valt te betwijfelen, maar dat is aan jou om te beoordelen. Maar waar onze zelfverklaarde havermoutheilige geen kaas van heeft gegeten, is de Komkommer Kerstboom. Te veel poespas. Nee, tante Jaap koos eieren voor zijn geld en zette tijdens de kerstlunch van zijn kroost in op een muziekquiz. Van kerstdiner naar Oud & Opnieuw. Hoe dat ging? Dat weten jullie wel. Ze zijn nog steeds zo brak as nen ui. God, de laatste aflevering van het jaar en dan moeten jullie het even zonder ze doen. Wat zijn de plannen? Sannie in politiek? Vergeet het maar. Hij weet dondersgoed dat het een moeras is waar je je schoenen én je reputatie in verliest. Het afgelopen jaar was al dramatisch genoeg: een kabinet dat al struikelend over zijn eigen beleidsstukken strompelt, een rechtsstaat in vrije val, en hoera Trump die volgend jaar weer aan de knoppen mag draaien in de "grootste democratie ter wereld." Geloof je het zelf? Dus laten we alsjeblieft hopen op wat lichtpuntjes in 2025: een eind aan de oorlog in Oekraïne, een collectief "aha-moment" over onze sociale-mediaverslaving, en waarom niet, de snelle val van dit rampkabinet. Want eerlijk? We zijn er allemaal wel klaar mee. Proost op een beter jaar. Tabee!

Het was het gesprek van de dag, en dan vooral de waarschuwing van onze voormalige minister-president: “We moeten ons emotioneel voorbereiden op oorlog,” klinkt het. Nou, ja, je denkt: jawel, daar gaan we weer. Noodpakketten vliegen over de toonbank, want het zekere voor het onzekere nemen is kennelijk de nieuwe nationale sport. Laten we eerlijk zijn: wij Nederlanders zijn dik, lui, verwend en decadent. Een makkelijke prooi voor de grote boze wereld die steeds dichterbij komt. En dan rijst de vraag: “Wat kunnen wij nog als de oorlog uitbreekt?” Een ongemakkelijke vraag, dat wel, maar een die niet zomaar onder het tapijt geveegd kan worden. Want stel je voor: Poetin zet één stap in een Baltische staat? Dan staan we oog in oog met een volledige NAVO-oorlog. Dat is dus serieus, mensen, en dat moeten we serieus nemen. Net zoals het belang van een sterke regionale journalistiek. Hè, dacht je misschien, waar komt dit nou vandaan? Nou, lees vooral even het stuk over Henk Vermeer in de Tubantia. Tubantia pakte hem stevig aan, geen geslijm, maar doorvragen. Dat is nou het mooie van regionale media: kritisch, dichtbij, relevant. Want zonder lokale pers, jongens, dan rommelt het maar door. Wat je dan overhoudt, is een wereld waar onzin ongefilterd de vrije loop krijgt, de machthebbers lachen zich suf, en de samenleving weer een stap verder verwijderd is van echte verandering.

Sander begon zijn carrière bij Houthoff advocatuur, waar hij Isabelle leerde kennen. Het was niet de spanning van strafzaken of het vuur van vlammende pleidooien die hun dagen kleurden, maar de stille kunst van analyseren en observeren. Juist daar, in de krochten van Houthoff, ontstond de oorsprong van een van de meest iconische rubrieken van de Zelfspodcast: het Snoepje van de Week. Vandaag ontvangen ze een oude bekende. Of misschien een oude vriendin. Of toch iemand die een onuitwisbare indruk achterliet? Hoe dan ook, dit keer speelt het woord oud de hoofdrol. Samen verkennen de drie veertigers de ongemakken van het ouder worden. De meeste jongeren zijn meer dan 6 uur per dag online. Maar soms beleef je de mooiste momenten zonder telefoon. Kijk op vodafone.nl/schermtijd om samen op een bewuste manier met je smartphone om te gaan. Samen maken we van schermTIJD geen schermSTRIJD. Check of je nog goed zit met je zorgverzekering. Even independeren. Daar word je altijd wijzer van! Kijk snel op www.independer.nl

Het gesprek van de dag: de moord op Thompson, de CEO van een grote zorgverzekeraar in de VS. Eén kogel, met symbolische woorden, recht door zijn hoofd, op klaarlichte dag. De dader? In bepaalde kringen gevierd als een held, want de moord staat symbool voor een diepgewortelde frustratie. Het zorgsysteem: peperduur, ontoegankelijk, en voor velen eerder een bron van ellende dan van hulp. Een schreeuw om fundamentele verandering, verpakt in een brute daad. Maar dan het grote vraagstuk: wat bereiken we hiermee? Een aanval op het individu, wat lost het op? Iedereen weet: wil je echt iets veranderen, dan moet je het systeem aanpakken. De lobby’s, de wetgeving, de structuren die dit in stand houden. Maar ja, dat is lastig. Wie durft? Voor wie dat te ingewikkeld is, blijft er altijd de vluchtroute: de soevereine levensstijl. Er zijn types die het bloedserieus nemen. “Ik ben vrij geboren,” roepen ze. Want oh soeverein, het voelt zo fijn. En zo rommelt het verder. Heldenverering in de marge, een systeem dat rustig blijft draaien, en een samenleving die geen stap dichter bij verandering komt. Geproduceerd door Tonny Media.