Taalpolitie

Volk der Taalnatie! We hebben u 36 afleveringen lang gecorrigeerd en gestraft, gekneveld, gemuilkorfd. We hebben de taal te vuur en te zwaard verdedigd en gediend. Nu is het voorbij. Deze aflevering is onze voorlopige zwanenzang, al hopen we uiteraard nog eens terug te komen. Voor nu een hoorn des overvloeds als laatste gang van het feestmaal dat onze podcast is geweest. We kiezen een taalfout van het jaar, we bespreken voormalig woorden van het jaar uit Nederland én België, bespreken het schijthuis alsmede de plee, en rekenen af met onboardings. Het is tijd voor een potje samsonseksen met gijzelaars: nog één keer Taalpolitie.

Als je Taalpolitie intoets op Google of Twitter, krijg je vooral boze mensen te zien. "F*ck de Taalpolitie!", klinkt het onder reaguurders alsmede Telegraafcolumnisten. Laster: ze hebben het niet over ons, maar over een afgodsbeeld van de echte Taalpolitie, de PC-politie, die taal zuivert van belediging, gendernormativiteit, heteronormativiteit, het patriarchaat… Maar wat vindt de échte Taalpolitie daar eigenlijk van? Wat vinden de officier en zijn agent van roomblank en gebroken wit, van "tot genaaide gemaakte", van genderthee en "je identificeren" zonder "als"? Dit is een taalkundig perspectief op gevoelige materie, oftewel het einde van onze carrière.

De Taalofficier buigt zich streng over zijn cassettedeck, minutieus u's en i's verplaatsend met zijn trouwe taalagent. Van munitie naar minuten, van minuscuul naar minutieus. Na dat technische geharrewar en een goede hoofdpijn, trekken de heren ten strijde tegen de ansjovisserij in Rosmalen, en wordt de Franse bemoeienis met hygiëne voor eens en voor altijd afgestraft. Als dat maar goed gaat, deze week in Taalpolitie...