AFGESTAAN

Afgestaan, S3 aflevering 6: Ingrid

Aflevering 6 van het derde seizoen van Afgestaan gaat over Ingrid.  Ingrid is adoptiemoeder van drie binnenlands geadopteerden. Eind jaren 70, begin 80 adopteerden zij, met haar toenmalige echtgenoot, twee zonen en een dochter. De laatste jaren kijkt Ingrid anders naar de impact van adoptie dan destijds. Ingrid: ”Wat een kind al ervaart in de buik… als je daar al voelt dat je er eigenlijk niet had mogen zijn en je wordt dan ook nog meteen … in een andere geur gebracht en dat gaat ook nog drie maanden duren. Ja, dat trauma, je kan je dat niet meer wegnemen… hoeveel liefde je ook hebt.” Midden jaren 70 was er veel aandacht voor de kinderen van Amerikaanse soldaten in Vietnam, waar geen plek voor leek te zijn. Zo meldde ze zich aan voor adoptie, vanuit maatschappelijke betrokkenheid.  Ingrid: ”Ik heb altijd gedacht ik wil wel vier of zes kinderen of zo. Ja, ja, en mijn man en ik waren dat wel heel snel over eens dat je ook toen in die tijd geen zes kinderen zelf op de wereld moest zetten. Ja dus dat we gedeeltelijk wilden adopteren of pleegkinderen en eigen kinderen dat stond van begin af aan vast eigenlijk.” Aan binnenlandse adoptie denken ze helemaal niet, totdat er gebeld wordt door de Raad voor de Kinderbescherming, of ze bezwaar hadden tegen een Nederlands kind? Ingrid: ”Bezwaar tegen Nederlands kind…Nee, we zijn eigenlijk aan kinderen toe, dus ja ja ja, dat kan. Dan is het wel binnen tien dagen bij jullie. Kan dat? Ja, ook dat kan. Over twee dagen bellen we terug. Oké, dus we moesten twee dagen nadenken. Ja, nou, over twee dagen belde ze terug. , Nou, dan komen we bij jullie thuis wat meer vertellen over het kind waar het om gaat… weer één of twee dagen later en toen kregen we het verhaal heel summier.” Ingrid en haar man  worden hierna, via binnenlandse adoptie, ouders van hun eerste zoon. Ingrid:” Ja, en ik heb me in t eerste jaar wel gerealiseerd dat als ik ergens met m was, niemand vroeg waar komt die vandaan? Ja, en ik had helemaal niet zo de behoefte om te doen alsof t m'n eigen kind was. ‘t Was gewoon m'n eigen kind… Ik had niet de behoefte om het feit dat ie geadopteerd was te verzwijgen. Maar ik vond t ook best makkelijk dat ‘t niet overal aan de orde was.” Hierna volgen nog een dochter en een zoon. Ingrid is heel erg blij met haar gezin, maar de laatste jaren staat de impact die adoptie heeft op de afgestane/ geadopteerden en op de afstandsouders toch steeds meer centraal in haar denken Ingrid: ”Nou, ik denk nog steeds ik ben zo blij, gelukkig geweest, en nog, met mijn kinderen. Op een bepaalde manier ben ik ook een soort dankbaar dat ik hen heb mogen opvoeden. Maar het voelt ook als ja, ik heb gewoon Een kind weggehaald bij beide ouders die dat eigenlijk verdiend hadden om die die groei en die ontwikkeling mee te maken.” Deze podcast gaat over een moeder die moeder is door adoptie en over een gezin dat samengesteld werd door adoptie. Het gaat over geluk en verdriet, over hechting en loyaliteit, over angst en liefde en over hoe adoptie de wereld maakbaar liet lijken terwijl er ook beschadigingen door ontstonden die voortduren tot op de dag van vandaag. Shownotes: Adoptie vanuit Vietnam https://nl.wikipedia.org/wiki/Operatie_Babylift [https://nl.wikipedia.org/wiki/Operatie_Babylift]https://nl.wikipedia.org/wiki/Operatie_Babylift https://nl.wikipedia.org/wiki/Wereldkinderen [https://nl.wikipedia.org/wiki/Operatie_Babylift] Harlow's Studies on Dependency in Monkeys https://www.youtube.com/watch?v=OrNBEhzjg8I [https://www.youtube.com/watch?v=OrNBEhzjg8I] Dossier Afgestaan https://anderetijden.nl/aflevering/996/Dossier-Afgestaan---3-Het-nieuwe-gezin [https://anderetijden.nl/aflevering/996/Dossier-Afgestaan---3-Het-nieuwe-gezin] Stichting Verleden in Zicht voor Nederlandse afstandskinderen en binnenlands geadopteerden. https://verledeninzicht.nl/ Email: info@verledeninzicht.nl Interviews: Georgia Gradenwitz- Kemp en Carine Dorgelo Audionabewerking: Konstantin Johannes van The Sound Republic Eindredactie en montage: Carine Dorgelo © 2023- 2025 Carine Dorgelo& Georgia Gradenwitz- Kemp

Afgestaan, S3 aflevering 5: Richard

Aflevering 5 van het derde seizoen van Afgestaan gaat over Richard.  Richard is de eerste vader die zijn verhaal vertelt.  Richard groeide op in een arbeidersbuurt in Rotterdam waar grote gezinnen in kleine woninkjes woonden. Het is geen hecht gezin. Richard:” Dus dat was een straat vol met kinderen omdat die allemaal de straat op gestuurd werden… Dus ik ben ook een straatjochie…” Als hij stage loopt voor de MTS leert hij een meisje kennen. Ze hebben het leuk, gaan naar concerten van de Kinks en de Stones. Inmiddels woont Richard bij zijn broer en heeft hij geen contact meer met zijn ouders, zij hebben geen interesse in hem. Dan blijkt dat zijn vriendinnetje zwanger is. Ze is nog jong, Richard wordt verantwoordelijk gehouden en de relatie wordt verbroken onder druk van haar familie. Haar ouders en huisarts komen tot een beslissing. Richard:”Ik heb vrij snel te horen gekregen dat ze dus de zwangerschap uit zou dragen en het kind af zou staan… ik weet ook nog wel dat er ook aardig op ingepraat is zeg maar door ja wat ik dan denk, De Raad van de Kinderbescherming zeg maar om het kind te ontfutselen.” Richard gaat werken zodat er salaris binnenkomt en probeert nog huisvesting te regelen “maar een meisje van 15 en een jongen van 19 zijn niet geschikt om samen een kind op te voeden”, zo vindt men. Zijn kind wordt afgestaan en hij zal het pas leren kennen als het zelf volwassen is. De moeder van zijn kind schrijft hem nog wel een brief waarin ze laat weten dat als zij volwassen is ze het kind nog kan terugvragen. Uiteindelijk gebeurt dat niet terwijl Richard laat weten dat hij daar wel over wil praten. Als Richard hoort dat hij een dochter heeft, vertelt hij dat niet aan zijn ouders, er is geen interesse. Gelukkig kan hij met een goede vriendin en tijdens zijn studie op de kunstacademie wel over de situatie praten. Richard:”Ik heb met iedereen heb ik daar altijd over gepraat hoor. Ik vertelde het gewoon. Ja, het is voor mij ook één van de zwaarste dingen die ik met me meedraag.” Als zijn dochter volwassen is en zelf al een gezin heeft ontmoeten ze elkaar voor de eerste keer. Ze hebben direct goed en veel contact. Richard:”Er is behoefte is om in elkaars nabijheid te zijn. Sommige mensen zeggen verloren tijd inhalen, maar dat is het niet. Het is gewoon… Het is een stukje van jezelf.” Deze podcast gaat over een vader die geen vader mocht zijn maar dat wel graag gewild had. Over het buitenspel gezet worden door familie en instanties en over het schuldgevoel dat dit zijn hele leven al oproept. Had ik er niet harder voor moeten knokken, moeten mannen niet een actievere rol spelen? Luister naar een vader die hoopt dat met het vertellen van zijn verhaal  er meer vaders volgen, want die horen ook gewoon bij deze geschiedenis. Shownotes: Afstandsvaders in de media: https://www.trouw.nl/voorpagina/van-breukelen-afstandsvaders-bestaan-niet-toen-niet-en-nu-nog-niet~b48f5c41/ [https://www.trouw.nl/voorpagina/van-breukelen-afstandsvaders-bestaan-niet-toen-niet-en-nu-nog-niet~b48f5c41/] Internationaal onderzoek over de rol van de afstandsvader: Gary Clapton PhD, Honorary Fellow at University of Edinburgh https://www.researchgate.net/profile/Gary-Clapton-2 [https://www.researchgate.net/profile/Gary-Clapton-2] Handelseditie: https://www.bol.com/nl/nl/f/birth-fathers-and-their-adoption-experiences/38351650/ Stichting Verleden in Zicht voor Nederlandse afstandskinderen en binnenlands geadopteerden. https://verledeninzicht.nl/ Email: info@verledeninzicht.nl Interviews: Georgia Gradenwitz- Kemp en Carine Dorgelo Audionabewerking: Konstantin Johannes van The Sound Republic Eindredactie en montage: Carine Dorgelo © 2023- 2025 Carine Dorgelo& Georgia Gradenwitz- Kemp

Afgestaan, S3 aflevering 4 : Bob

Aflevering 4 van het derde seizoen van Afgestaan gaat over Bob. Bob is geboren in 1947 en direct na zijn geboorte afgestaan. Adopties voor de adoptiewet van 1956 werden vaak geregeld door iemand die bij de bevalling zou gaan zijn, in dit geval de vroedvrouw. Soms kwamen afstandsmoeder en pleegouders ook met elkaar in contact via een advertentie in de krant waarbij de te verwachten baby werd aangeboden voor adoptie. Bij deze adopties kwam het regelmatig voor dat wettelijk niet alles in orde was. Bob voelt zijn hele leven dat er iets vreemds is aan hun gezin en als hij elf jaar oud is vindt hij het bewijs. Bob: ”En in een dekenkist... een antiek ding met een hele grote zware deksel… daar zat een heel klein houten vakje voor papieren … ik vond een geboortebewijs.. een andere moeder… een onbekende vader en kopieën van brieven waarin onderhandeld werd over wat mijn pleegouders, moesten betalen voor mij aan mijn moeder.” Als zijn oudste zoon vragen gaat stellen over  een opa en oma aan zijn vaders kant gaat Bob opzoek naar zijn moeder. Een ambtenaar van zijn geboortegemeente legt het contact en Bob mag langskomen. Bob: “Ik had met mijn moeder afgesproken, ze was alleen thuis, deed de deur open en het allereerst dat ze tegen me zei was: “Steek me maar dood.”” Bob vermoedt dat zijn moeder een zwaar leven heeft gehad en dat ze vond dat ze Bob iets verschrikkelijks had aangedaan wat gestraft moest worden. Hij heeft hier nooit met zijn moeder over kunnen spreken. Zijn vader heeft hij tot nu toe ook nog niet gevonden. Bob: “Ik denk hij zal wel overleden zijn… heel diep in me is die enorme wens. Ja, enorme droom … om hem te leren kennen, iets van hem te weten.” Bob is inmiddels 78 en kijkt terug op een leven dat getekend is door zijn afstand.  Materieel heeft het hem nooit aan iets ontbroken, maar het kleine jongetje van destijds was dodelijk eenzaam en niet in staat tot het aangaan van echte contacten.  De volwassen Bob  liep in zijn eentje met zijn honden op de hei en schreeuwde het uit: ”Wie kan mij helpen?” Uiteindelijk kostte het hem zijn huwelijk. En de oudere Bob is nog steeds aan het werk met zijn verleden. Tijdens een trance kwamen deze vragen naar boven: ”Mama waarom?  en Papa waar ben je?” Bob:” Dat heeft me zo geraakt, dat zit heel diep in me. Waar ben je? Het ontbreken van de steun in m'n leven.” Deze podcast gaat over een adoptie die geen adoptie bleek te zijn en over een man die heeft leren omarmen wat hij heeft.  Nu hij bijna tachtig is kan hij tegen jongere afgestanen en geadopteerden alleen maar zeggen: ‘Stel vragen en zoek zo jong mogelijk hulp als je die nodig hebt. Ga daar echt op af omdat het onbewust anders te lang in je leven een onnodig zware rol gaat spelen. En geniet van het leven nu!” Shownotes: Korte omschrijving van juridische kader voor invoering van adoptiewet van 1956. https://cbaa.nl/wp-content/uploads/2025/06/Postma-bronstudie-Juridisch-kader-CBAA-2025.pdf Stichting Verleden in Zicht voor Nederlandse afstandskinderen en binnenlands geadopteerden. https://verledeninzicht.nl/ Email: info@verledeninzicht.nl Interviews: Georgia Gradenwitz- Kemp en Carine Dorgelo Audionabewerking: Konstantin Johannes van The Sound Republic Eindredactie en montage: Carine Dorgelo © 2023- 2025 Carine Dorgelo& Georgia Gradenwitz- Kemp

Afgestaan, S3 aflevering 3: Mark

Aflevering 3 van het derde seizoen van Afgestaan gaat over Mark.  Mark: “Mijn vader was getrouwd, zat in een ander huwelijk. Ze had een affaire.” Als jongetje noemde Mark zijn biologische moeder ‘een wandelende baarmoeder’. Alleen door zo hard te zijn  kon hij met het afgestaan zijn omgaan. Hij was loyaal naar zijn adoptieouders en sportte obsessief om maar niet te hoeven denken en te voelen. Mark: ”Ik was ook gewoon echt boos ja…Wie staat nou z'n eigen kind af?”  Mark: “Die tijd in Beth Palet… dan ga je van hand tot hand en niemand die echt met jou verbindt.” Mark: ”Mijn adoptiemoeder was overleden. Mijn adoptievader ging voor het eerst weer alleen op vakantie en daarna werd het stil. … En dat dat greep mij zo aan.” Mark: “Door het werk met de adoptiecoach leerde ik dat mijn diepste wens was om in verbinding met mijn geboortemoeder te komen en haar te kunnen ontmoeten.” Mark: ”Het lukt mij niet altijd om goed in contact te blijven hè… Ik wil heel graag in contact treden, maar het lukt me niet altijd om de juiste actie daaraan te verbinden.” Mark: “Dat afgestaan zijn zit nou eenmaal in ons lichaam… toentertijd hadden we geen woorden, we vooral heel veel gevoel en dat gevoel is opgeslagen in ons lichaam.” Mark:” Wat zou ik willen zeggen tegen andere afgestane…  Het is niet jouw schuld hé? Wijs vooral jezelf niet af.” Mark: “Ik ervaar dat voor mezelf ook eigenlijk… als je d'r ook met liefde naar kan kijken, dat je zelf ook veel lichter in het leven staat.” Deze podcast gaat over jongetje dat nergens heen kon met zijn gevoel, heel erg lang boos bleef en over hoe welkom zijn bij je geboortefamilie helend kan zijn waardoor er plaats komt om aan het werk te gaan met al die boosheid. Het jongetje van toen is nu in staat om met liefde naar zichzelf en naar zijn afstandsouders te kijken en dat maakt dat hij lichter door het leven gaat. Shownotes: Beth Palet https://fiom.nl/zoeken-familie/beth-palet [https://fiom.nl/zoeken-familie/beth-palet] Gevolgen van afstand en adoptie https://www.kennisdomein.nl/maatschappelijk/problemen-die-kunnen-ontstaan-bij-geadopteerde-kinderen/ [https://www.kennisdomein.nl/maatschappelijk/problemen-die-kunnen-ontstaan-bij-geadopteerde-kinderen/] Stichting Verleden in Zicht voor Nederlandse afstandskinderen en binnenlands geadopteerden. https://verledeninzicht.nl/ Email: info@verledeninzicht.nl Interviews: Georgia Gradenwitz- Kemp en Carine Dorgelo Audionabewerking: Konstantin Johannes van The Sound Republic Eindredactie en montage: Carine Dorgelo © 2023- 2025 Carine Dorgelo& Georgia Gradenwitz- Kemp

Afgestaan, S3 aflevering 2: Hannie

Aflevering 2 van het derde seizoen van Afgestaan gaat over Hannie.  Hannie is begin twintig als ze zwanger wordt van haar zoon. Alhoewel ze verliefd is op zijn vader kunnen ze niet trouwen en komt Hannie terecht in Ons Tehuis in Utrecht, een opvangtehuis voor ongehuwde zwangere meisjes en hun kind.  Het is 1967, kort na de geboorte van haar eigen kind hoort Hannie daar de kanonschoten vanwege de geboorte van koning Willem Alexander. Naar aanleiding van de presentatie, deze maand, van het rapport commissie De Winter naar de geschiedenis van Binnenlandse afstand en adoptie tussen 1956 en 1984, vindt Afgestaan het belangrijk in diezelfde maand de ooggetuige en ervaringsdeskundige Hannie haar verhaal te laten doen. Hannie getuigt over hoe het er destijds aan toe ging  in dit tehuis en over hoe onveilig sommige opvanggezinnen binnen het systeem voor deze vrouwen waren. Hannie werd er verkracht door de man des huizes en, hoewel ze haar eerste kind heeft kunnen behouden, kon ze niet anders dan het kind dat hieruit ontstond af te staan. Hannie:” "Tijdens de bevallingen hoorde ik meisjes roepen: 'Ik wil mijn kind, ik wil mijn kind!' Maar ze kregen hun baby niet." Hannie: "Wat ze wilden? Moederschap ontnemen, dat wilden ze." Hannie: "Er was geen liefde in dat tehuis. En als je liefde wilde geven, dan merkte je aan de houding van de verzorgsters dat dat niet mocht." Hannie: "In het tehuis hadden ze verschillende kamers voor baby's. Die witte kamer was de afstandskamer.” Hannie:" Het ergste was dat je met niemand over kon spreken wat je had meegemaakt. Met niemand. Je gevoel ontplofte bijna van binnen." Hannie: "Ik vroeg natuurlijk ook aandacht. Ik wilde graag ook liefde die ik niet kreeg. Je wilde ergens bij horen, je kon je verhaal niet doen, want je was slecht." Hannie “Hij heeft ik weet niet hoeveel vrouwen zwanger gemaakt…. De huisarts zei: Je moet daar weg." Hannie: "Als je afstand gedaan hebt, dan is je moederschap je ontnomen. En als je hier nog over zwijgt, dan ga je dat meenemen in je graf. “Ik ben nu 82. Er is geen tijd meer om te zwijgen. Ik kan nu nog zeggen wat er gebeurd is, ik kan nu nog benoemen." Deze podcast gaat over een ongelofelijk krachtige vrouw die voor haar kinderen vocht. Een vrouw waarbij het systeem gruwelijk faalde en die desondanks ook nog kan zeggen: ”Ik heb er ook goede mensen ontmoet.” Hannie is nu 82 en wil getuigen omdat het geheim wat ze haar hele leven met zich mee heeft gedragen nu verteld mag worden, zij wil er vrij van zijn. Ze moet haar stem nu laten horen want er moet erkenning komen aldus Hannie. Mensen moeten weten wat er zich zo kort geleden heeft afgespeeld in Nederland. Deze podcast is opgedragen aan alle getroffenen van binnenlandse afstand en adoptie. Shownotes: Ons Tehuis, Utrecht https://fiom.nl/zoeken-familie/ons-tehuis-vrouwenhuis [https://fiom.nl/zoeken-familie/ons-tehuis-vrouwenhuis] https://www.verwey-jonker.nl/wp-content/uploads/2022/11/219311_Verslag-Archiefonderzoek-Ons-Tehuis.pdf [https://www.verwey-jonker.nl/wp-content/uploads/2022/11/219311_Verslag-Archiefonderzoek-Ons-Tehuis.pdf] Toevluchtsoord, Groningen https://fiom.nl/zoeken-familie/toevluchtsoord [https://fiom.nl/zoeken-familie/toevluchtsoord] https://www.youtube.com/watch?v=2n4oORrK2LQ [https://www.youtube.com/watch?v=2n4oORrK2LQ] Open het dorp, Mies Bouwman https://nl.wikipedia.org/wiki/Open_het_Dorp [https://nl.wikipedia.org/wiki/Open_het_Dorp] Dossier Afgestaan, NTR 2024 https://npo.nl/start/serie/dossier-afgestaan-afstandsmoeders-en-kinderen [https://npo.nl/start/serie/dossier-afgestaan-afstandsmoeders-en-kinderen] Stichting Verleden in Zicht voor Nederlandse afstandskinderen en binnenlands geadopteerden. https://verledeninzicht.nl/ Email: info@verledeninzicht.nl Interviews: Georgia Gradenwitz- Kemp en Carine Dorgelo Audionabewerking: Konstantin Johannes van The Sound Republic Eindredactie en montage: Carine Dorgelo © 2023- 2025 Carine Dorgelo& Georgia Gradenwitz- Kemp