Zdaniem Szota

Zdaniem Szota 032 - Szczepan Twardoch

Dzisiaj Państwa i moim gościem jest Szczepan Twardoch. Jeden z najważniejszych polskich pisarzy, autor bestsellerów - “Morfiny”, czy “Króla”. Bardzo mi się spodobała najnowsza książka Twardocha, “Pokora” i pomyślałem - a może pogadajmy? - Krytykom się wydaje, że mogą mi dokuczyć pisząc, że "Król" to taka popowo-komiksowa opowieść sensacyjne. No i bardzo dobrze! Taka miała być - mówi w naszym prawie 45 minutowej rozmowie. Rozmawialiśmy o Śląsku (Twardoch poleca “Kajś” Rokity), choć jak przyznaje pisarz: - Mnie już coraz rzadziej chce się wchodzić w spory na temat Śląska, bo nie sądzę abym mógł zmienić obraz Śląska w polskiej opinii publicznej i mówiąc szczerze przestało mi trochę na tym zależeć, bo mnie bardziej interesuje to, co Ślązacy myślą o sobie niż to, co Polacy myślą o Ślązakach. Przeczytałem też Twardochowi pewien fragment jego własnego felietonu o krytykach i myślę, że wywiązała się z tego ciekawa rozmowa. Twardoch - Zawsze mnie irytowała bezbronność pisarza wobec krytyka i ta nieodwoławczość od waszych wyroków, wasza bezkarność, bo nie żyjemy już w czasach, w których można by krytyka zastrzelić w pojedynku. I dobrze, że nie żyjemy. Chyba. Szczególnie dobrze dla krytyków... Szot - Jakbyśmy strzelali do pisarzy, którzy napisali złe książki, to ja nie wiem dla kogo to jest dobra wiadomość. Trup by się słał też po tej drugiej stronie. Twardoch - Bez wątpienia masz rację.

Zdaniem Szota 031 - Zyta Rudzka

To pierwszy raz, gdy do podcastu zaprosiłem autorką, z którą już rozmawiałem. W drugim odcinku moich rozmów Zyta Rudzka zdradziła, że pisze powieść. I że będzie to powieść o miłości. Ponad rok później rozmawiamy o “Tkankach miękkich”, które są powieścią o miłości, ale też o mężczyznach i “męskiej ciszy”. Zyta Rudzka - Tam można rozpoznać love story, może jakieś trójkąty miłosne, polarne ale jednak jest to historia o samotności. Na pewno mierzę się z wielkimi tematami jak samotność, umieranie, miłość. Wszystko jest w życiu mojego Ludwika Prokopiuka wymieszane. Jako pisarka muszę wiedzieć czym jest język w powieści i za każdym razem tworzę go na potrzeby książki. Inaczej tworzę głos mężczyzny-lekarza, a inaczej poetki jak w “Krótkiej wymianie ognia”. Dla mnie język powieści powinien przylgnąć do postaci. Nie piszę o ludzikach, chcę stworzyć kogoś z krwi i kości, z mięsa. Moje postaci mają cielesność i swoją historię... Za każdym razem chciałabym, żeby to był język żywy. (....) Forma jest czymś bardzo ważnym, bo forma opowiada, ale wszystko zależy od tego, jaki bohater do mnie przyjdzie, o czym będę chciała napisać. Wojciech Szot - Możemy liczyć na bohatera czy bohaterkę epicką? Zyta Rudzka - No nie sądzę... ale haiku też nie będzie.

Zdaniem Szota 030 - Magdalena Parys

O wątkach obyczajowych, kanclerce i niemiecko-polskich rozliczeniach rozmawiam z Magdaleną Parys, której “Książę” ukazał się w ostatnich tygodniach nakładem Agory.. - Mieliśmy w berlińskiej policji dwóch prezydentów o polskim nazwisku, jeden z nich natychmiast po tym jak pojechał do Polski służbowym samochodem, to mu go ukradli. To jest tragikomedia. Dowiecie się również dlaczego czołg jest ważny. Miłego słuchania!

Zdaniem Szota 029 - Maciej Łubieński

W dzisiejszym programie przed Państwem Maciej Łubieński, autor książki „Portret rodziny z czasów wielkości”. Czyli portretu wielokrotnego rodu Łubieński. Łubieński: To się tak po prostu stało, że znalazłem się w roli historyka. Nigdy nie interesowałem się historią rodziny, nie miałem tych snobistycznych ciągot. Ale jak się zderzyłem z tą materią, to mnie wciagnęło. Można temu poświęcić mnóstwo czasu i miejsca. (...) Nie mam cierpliwości, żeby to wszystko zbierać i pielęgnować. Nie lubię historii, którą się pielęgnuje. Lubię historię, która coś przewraca, odkrywa. A taka pielęgnacja dla pielęgnacji... Historia to nie ogrodnictwo. Zapraszam do słuchania.

Zdaniem Szota 029 - trailer - Maciej Łubieński o Jerzym Łubieńskim

Mówi Maciej Łubieński, autor książki „Portret rodziny z czasów wielkości”: Jerzy był przedwojennym milionerem, mieszkał na szesnastym piętrze Prudentialu, miał akcje przedsiębiorstw, jego kuzyn a mój dziadek był jego ubogim krewnym. (...) Jerzy był homoseksualistą i dzięki temu, że prowadził szczegółowy dziennik można wniknąć w ten świat coming-outu w dwudziestoleciu międzywojennym. --- O Jerzym Łubieńskim posłuchacie w trailerze naszej rozmowy, której premiera już w poniedziałek. Bardzo zachęcam, bo to opowieść też o wątpliwościach autora. A wątpliwości zawsze są cenniejsze niż pewności.