De Snobcast

Als twee relicten uit betere tijden die verdwaald zijn in het heden betreden de heren Snobs het podium van Podimo at the Park. Vertwijfeld proberen ze grip te krijgen op een wereld waar champagne is vervangen voor steltz, waar iedereen een diploma heeft en niemand nog weet wat een maatpak is (maar zich wel in het jasje van papa tooit). Spoiler: het zal een ijdele poging blijken.

Eerbiedig ten opzichte van de Schotse cultuur als de snobs nu eenmaal zijn drinken zij een Japanse whisky. Snob Fokker is naast virtuoos violist ook taalexpert, hij brengt de heren snobs hoe het heurt als het op de uitspraak van ’t Engels aankomt – denk aan woorden als Norfolk, Cholmeley en Worcestershiresauce. Tevens moet hij aan hen het verschil tussen James Hunt en James Blunt uitleggen. Yvo nomineert een snob die de overtreffende trap heeft uitgevonden. Zo ging de man in kwestie niet met 20, niet met 200 maar met 2000 honden op vossenjacht. Verder niet veel bijzonders, behalve dat hij zich liet rondrijden in een rijtuig met vier giraffen en samenwoonde met Nel. Een beer. Maar de klapper van deze aflevering hoort u in het slot, alwaar ze uit solidariteit met het volk wat vaseline tussen de billetjes smeren.

Het leven op een kasteel gaat niet over rozen. Zo vereist het enige creativiteit omtrent nachtelijke driften. Yvo ontwaakt met de urinedampen van Jort. Edmond Folklore, pardon, Fokker is naast huisviolist en ‘man of mystery’ onder andere ook golfpro, en laat zich graag lenen voor een deep dive in de wereld van clubs, swings and snobberige spelers als Walter Hagen en John Daly. En met zoveel muzikale expertise aan tafel nemen de snobs hun taak als rap-recensent weer bloedserieus. Ditmaal: Esko, een rapper die bleker ziet dan de Poolse bediende op het kasteel en tot afgrijzen van de snobs wel eens de tram blijkt te nemen.

Hoe kan het dat Groot Brittannië de geboortegrond is van zoveel legendarische snobs? Jort en Yvo geven professionele duiding vanaf het eiland, waar gebrek aan aanpassingsvermogen tot kunst verheven is. Jort trekt ten strijde tegen het jasje en vindt dat je in een kasteel niet kunt aanschuiven als Milanese bankier. De kasteelheer rekent daar alsnog mee af. Yvo bruine kuitjes doen Jort een beetje blozen. En de snobs leggen uit hoe de opkomst van de vrouw schade aanrichtte in de traditionele Britse huizen…

Na maanden van keihard snobvoeden dacht Jort Kelder er wel even tussenuit te kunnen. Maar wanneer een verenbrakende burgerlijkheid op het volk lijkt neer te dalen, kan hij niet anders dan in actie komen. Tezamen met zijn trouwe medesnob Yvo ‘Don Trivia’ van Regteren Altena trekt hij ten strijde. Ze winnen de hulp in van Paul Veenhuijzen, de Schotse kasteelheer die niet terugdeinst voor een schier kansloze queeste. En net als de troepen zich lijken te moeten terugtrekken, verschijnt Edmond Fokker - ex-spion van beroep en paradijsvogel van formaat - met zijn viool ten tonele. Zal hij de missie van dit onwaarschijnlijke trio alsnog tot een goed einde brengen? Of kan hij de snobs slechts muzikaal begeleiden naar een onvermijdelijke nederlaag… Gewapend met niets dan snobwaardige feiten, grote voorbeelden en een dosis kasteeletiquette, slaan onze vier vermetele helden op de vlucht voor het grauwe heden en doen ze er alles aan om te ontsnappen aan de allesverzengende middelmaat.