Χωμ Χωμ με τον Χρήστο Χωμενίδη

Ο Χρήστος Χωμενίδης θυμάται ότι το 1981 για να αποκτήσεις τηλεφωνική σύνδεση στο σπίτι, χρειαζόταν πολιτικό «μέσο»! Κάνει μια βόλτα στις δεκαετίες του 50, του 60 και του 70 για να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι τι ήταν «η κουτσομπόλα», το «ντούμπλεξ», οι «τηλεφωνικές φάρσες» και το «πάρε το μηδέν». Και θυμάται έναν Έλληνα σκηνοθέτη που συνάντησε το 2009 στη Νέα Υόρκη και είχε ως πολύτιμο θησαυρό, αντιγραμμένο σε 10 κασέτες, το μήνυμα του Μάρλον Μπράντο στον τηλεφωνητή του: “Hi Yiannis. This is Marlon!”. Και επιστρέφει στον σημερινό, ψηφιακό κόσμο, όπου «οι άνθρωποι αλλάζουν συχνότερα κατοικία παρά e-mail. Και όπου όλοι κινούμαστε αενάως σ΄έναν αόρατο κυβερνοχώρο, σ΄ένα cloud, άλλοτε υφαίνοντας σαν αράχνες το δίκτυο, άλλοτε πιασμένοι σαν μυγάκια στα δίχτυα».

Η ιστορία μας ξεκινά κατακαλόκαιρο του 1976 στο χωριό Λάκωνες της Κέρκυρας. Ο Μίμης κατεβαίνει στο κελάρι του σπιτιού για να γεμίσει μια νταμιτζάνα με κοκκινέλι. Κι εκεί τη γνωρίζει… Γνωρίζει την Ντα, όπως εκείνος επέλεξε να την αποκαλεί. Τι ακριβώς όμως είναι η Ντα; Και ποια ανεξέλεγκτη επιρροή ασκεί πάνω του καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του; Ο Μίμης μεγαλώνει, σπουδάζει, παντρεύεται, κάνει παιδιά, αρρωσταίνει βαριά, και η Ντα είναι πάντα «εκεί», στο μυαλό του, στη ζωή του, να αναστατώνει τη σκέψη του και το κορμί του. Μέχρι το τέλος.

Στα τέλη της δεκαετίας του ‘70, σε θέρετρο του Ευβοϊκού και στο ξενοδοχείο «Μιστράλ», ο έφηβος Χρήστος Χωμενίδης μαθαίνει στην πράξη τι εννοεί το αστείο ότι η παντρεμένη Δέσποινα «πιάνει πάντα το πιο ψηλοτάβανο δωμάτιο του ξενοδοχείου, για να χωράνε τα κέρατα τού Τέλη της!». 40 χρόνια αργότερα συναντάει τον «κερατά Τέλη», 80χρονο πλέον και του αποκαλύπτει ότι όταν η Δέσποινά του έκανε ντόλτσε βίτα στο Μιστράλ, εκείνος οργίαζε στην Αθήνα και ότι όσο περισσότερο μιλάς για τον έρωταμ, τόσο λιγότερο έρωτα κάνεις. Μια διδακτική διαχρονική ιστορία έρωτα και απιστίας.

Το ταξίδι στην Αφρική έδωσε στον συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη άφθονο υλικό. Με αφετηρία αληθινά γεγονότα, εμπνεύστηκε το διήγημα «Η προίκα μου από την Αφρική». Πρωταγωνιστούν τα μέλη της ελληνικής κοινότητας στη χώρα, ο Μητροπολίτης τους -σε ρόλο αποτυχημένου επενδυτή με τις δωρεές τους-, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και ο απεσταλμένος του να κατευνάσει τα πνεύματα, αρχιμανδρίτης Τιμόλαος. Μια ανατρεπτική ιστορία με απρόσμενο τέλος.

Ο Χρήστος Χωμενίδης έφτασε στην Κένυα για να ξεχάσει τον έρωτά του για μια τραγουδίστρια. Το πρώτο βράδυ στο Ναϊρόμπι, μετά την ντισκοτέκ “Florida 2000” και τα «πρόθυμα» κορίτσια, βρέθηκε μέσα σ΄ένα παλιό λονδρέζικο ταξί να περιφέρεται στην πόλη: «Αν με ρωτούσατε πώς είναι ένα γκέτο, θα σάς περιέγραφα εκείνη τη γειτονιά, την οποία διέσχισα με άγνοια ίσως κινδύνου. Στενοί χωματόδρομοι. Ρυάκια με νερά -αποχετεύσεις μάλλον- να κυλάνε στην άκρη τους. Τενεκεδένια παραπήγματα. Παιδάκια να παίζουν στο μισοσκόταδο. Σε κάθε αυλίτσα υπήρχε ένα μεταλλικό βαρέλι. Μέσα του έκαιγε φωτιά. Γύρω του άνθρωποι κάθονταν ανακούρκουδα και έκαναν παρέα, καπνίζοντας και πίνοντας -από μπουκάλια που άλλαζαν χέρια- ποιος ξέρει τι… Κάπου-κάπου άκουγες τρανταχτά γέλια ή τραγούδια. Η ίδια αίσθηση που είχα πρωτοδοκιμάσει στην Αίγυπτο και με είχε ωθήσει να έρθω στη βαθιά Αφρική. Όχι έντιμη φτώχεια. Εύθυμη φτώχεια. Ευφρόσυνη».