DAGBOEK ZONDER SLOT

Procrastinatie betekent letterlijk uitstel en dan in de zin van uitstelgedrag van juist die taken die vaak als vervelend of inspannend worden ervaren. De taken waar je als een berg tegen opziet, maar waarvan je eigenlijk wel weet dat het uitstellen ervan niet handig is. Deze zomer kwam dit coping mechanisme, waarmee je op korte termijn ogenschijnlijk negatieve gevoelens kan ontwijken, hoogstpersoonlijk bij mij op bezoek. En wel in voltallige hoedanigheid. Het zorgde voor een volledige ‘freeze’ met een flink staaltje zelftwijfel tot gevolg. En ondertussen schoot Cupido ook nog eens goed raak! Dit alles zorgde voor een rollercoaster aan emoties waar ik in deze aflevering alles over vertel. Wat is procrastinatie precies en waarom is het iets anders dan ordinaire luiheid? Ik besef dat het tijd is voor actie, om door de groeipijn heen en tussen de vlinders door, gewoon in beweging te komen. Stap voor stap werken aan een plan om mijn dromen concreet te krijgen om ze daarna te verwezenlijken. Niet door onderaan die berg te blijven staan verlamd door faalangst en perfectionisme, maar simpelweg door de eerste stapjes te zetten. Mijn doelen op breken in kleine behapbare stukjes en beter leren plannen, maar ook verantwoordelijkheid nemen. Luister je mee?

Herken jij het? Die zwakke plek die bij jou telkens opspeelt in tijden van stress en emotionele turbulentie? Vaak is het je lichaam die bij je aan de bel trekt om je te beschermen. Een signaal om beter voor jezelf te zorgen. Bij mij stak die oude bekende valkuil een aantal keer 'de kop op' in de vorm van onvervalste migraine. Barstende koppijn die zo allesoverheersend dat ik niks anders kan dan naar mijn lichaam luisteren. Rust, plat in het donker, uitgeschakeld. En dat zette me ook aan het denken. Waarom heb ik hier nog steeds last van en waarom is het zo moeilijk om de waarschuwing-signalen van je lichaam te herkennen? En er naar handelen blijkt vaak nog moeilijker. Ik vraag me af hoe jij dat doet: dat emotionele emmertje op tijd legen. En aan de andere kant jezelf ook consequent opladen door die dingen te doen die goed voor je zijn en waar je energie van krijgt. Daar gaat deze aflevering o.a. over en ik ben dus heel nieuwsgierig hoe jij dat doet. Laat je het me weten? Volg me op https://www.instagram.com/dagboekzonderslot?igsh=MW5pMGs3cTJlcHFyag%3D%3D&utm_source=qr

In deze aflevering neem ik je mee naar een bewogen zondag. Deze begon in hogere sferen na een wilde nacht waarna ik vrolijk door de regen naar Amsterdam Noord stapte. Daar deed ik mee aan een bijzonder Women Circle. Met tantrische oefeningen, cacao en een flink staaltje ademwerk landde ik langzaam weer in mijn lijf en bleek onder die roze wolk een stukje verdriet te zitten. Verdriet dat ging over het besef dat ik niet hard hoeft te werken voor liefde. Ik mag gewoon mezelf zijn en dat is genoeg. Toch ben ik een beetje Liefdesbang, maar al doende leert men en wie niet waagt wie niet wint. Ben jij ook weleens liefdesbang?ook vraag ik me af wat intimiteit nou eigenlijk is, ik kom uit op in je emotionele ‘nakie’ durfen staan. Luister mee en laat me weten wat je ervan vindt…Dat zou ik heel leuk vinden! Volg me op https://www.instagram.com/kimborrel.nl?igsh=NWx0bHRucDJqY2cw&utm_source=qr En op DagboekzonderSlot: https://www.instagram.com/dagboekzonderslot?igsh=MW5pMGs3cTJlcHFyag%3D%3D&utm_source=qr Tips Boektip: Liefdesbang van Hannah Cuppen Tantra Tip: Liv Stig voor Breathwork, Plantmedicine en Tantra circles

Zelfliefde lijkt zo simpel, maar dat is het niet. Terwijl het zo’n bepalende geluksfactor is. Dat heb ik aan den lijve ondervonden. Pas toen ik verantwoordelijkheid besloot te nemen voor mijn eigen ‘ongeluk’, en naar Brazilië vertrok en zo mezelf en mijn eigen levensgeluk pontificaal op 1 zette veranderde mijn leven 180 graden! Hello zelfliefde, dag destructief gedrag. Ik had jarenlang roofbouw gepleegd op mijn lichaam en geest en het ‘simpele’ besluit weer lief te zijn voor mezelf met alle keuzes die daarbij horen was de eerste stap terug naar mijn blije ik. Ik besloot om weer goed voor mezelf te gaan zorgen, in de breedste zin van het woord. Rust, regelmaat en ruimte als vaste prik, ik zei vaarwel tegen het emotie eten en ik gooide letterlijk en figuurlijk de ‘zwaarte’ van me af van problemen en zorgen die niet van mij waren. In plaats daarvan keek ik mijn eigen verdriet en schaduwkanten aan met therapieën, ik voedde mijn lichaam én geest met dingen die goed voor me waren vanuit de intrinsieke behoefte om weer zoveel mogelijk van mezelf te houden en mezelf volledig te accepteren. En wat bleek; Zelfliefde bleek de sleutel om weer ten volste te kunnen leven én geven! Vanuit een volle emmer ipv een leeg ontevreden vat… PS:volg me op https://www.instagram.com/kimborrel.nl?igsh=NWx0bHRucDJqY2cw&utm_source=qr

Vrijer dan vrij, zo voel ik me nu ik weer in Nederland ben en dat besef maakt me gelukkig! Maar waar zit hem dat dan in? In Brazilië was ik immers toch net zo vrij, toch is het een wereld van verschil. Want hoe gek het ook klinkt, ik voelde me op het laatst beperkt in mijn ‘zijn’ en voelde dat ik stil stond in mijn ontwikkeling. En het is precies die vrijheid die ik in Amsterdam ervaar en waar ik zo naar snakte. Om weer te ontdekken en van alle ‘smaken’ te proeven, mezelf uit te dagen, en me te verwonderen. Ja, ik voel me hier vrij om volledig te zijn wie ik ben. Ik geniet ervan om hier in Amsterdam in alle vrijheid verder te kunnen onderzoeken wie en wat ik nog meer ben en wil zijn, in die grote speeltuin dat het leven is. It’s a playground! En ik ben nieuwsgierig; wanneer voel jij je vrij en wat betekent het voor jou?