Dood & Verderf

Geen scene zo verweven met zijn merchandise als de metal. En dus onderzoeken we met socioloog Julian Schaap de vele rollen die shirts, longsleeves en war jackets spelen, variërend van onwetende Metallica-dragers tot stiekeme neonazi's. Van Metallica-shirts bij H&M tot de onleesbare takkenbossenlongsleeves van trv kvlt-blackmetalbands: de invloed van metal op kleding is enorm. En omgekeerd. Want een goed shirt kan het verschil maken voor de status, inkomsten en bekendheid van een band. Daarom duiken we in deze editie van Dood & Verderf zo diep mogelijk in de rol en betekenis van merchandise. We doen dat met Julian Schaap [https://doodenverderf.nl/shows/dood-verderf-februari-2021-metal-wetenschapper-julian-schaap-erasmus-universiteit-en-sepiroth-over-racisme-en-misogynie-in-de-scene/], cultureel socioloog bij Erasmus Universiteit Rotterdam en keihard metalhead. Julian legt uit welke plek merch precies in de scene inneemt, en welke - soms bizarre, soms humoristische, soms activistische en soms opruiende - rol deze kan spelen. We bespreken nep-deathmetalbands die opeens neonazi's bleken, de shirts die verboden werden (hoi Cradle Of Filth!), de meest pakkende teksten op kleding, het belang van een nét voldoende herkenbaar logo, het eeuwige geflirt met foute denkbeelden, en de soms absurde kosten van merchandise. Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. PLAYLIST AC/DC - Back in Black (Back in Black, 1980) Cradle Of Filth - The Forest Whispers My Name (The principle of evil made flesh, 1994) Morbid Angel - Day of Suffering (Blessed are the sick, 1991) Blood Incantation - The Stargate (Tablet I) (Absolute Elsewhere, 2024) Mgla - Age of Excuse III (Age of Excuse, 2019) Bolt Thrower - No Guts, No Glory (Mercenary, 1998) ZWAAR AANBEVOLEN Vergankelijk - Zielsalleen (Verdwaald in het doolhof van mijn eigen geest, 2025) Voor deze ronde heeft Zware Metalen een luistertip van de Belgische black/doommetalband Vergankelijk: Verdwaald in het doolhof van mijn eigen Geest. Eindredacteur Tom Watthy omschrijft de aanpak van Vergankelijk als origineel. Ik citeer: “De tweemansband concentreert zich op de weg van aftakeling die tot de definitieve terneerlegging leidt. Ze zal dit de komende jaren uitwerken in een trilogie die respectievelijk de vergankelijkheid van de geest, het lichaam en de ziel behandelt. Het woord “prachtig” is, gezien het onderwerp, misplaatst. Laat het me dus houden op slepend, sterk, krachttoer en confronterend.  * Lees de recensie op Zware Metalen [https://zwaremetalen.com/albumrecensies/vergankelijk-verdwaald-in-het-doolhof-van-mijn-eigen-geest]

Jazz. Da's niet bepaald het eerste waar je aan denkt bij metal. Maar onderzoeker en drummer Luis Mora Matus laat in Dood & Verderf horen dat beide genres enorm veel raakvlakken hebben. Het resultaat klinkt minimaal vernieuwend, en maximaal geweldig. The moment I heard that someone was doing his PhD regarding the way that metal and jazz influence each other, I knew that there would be an edition of Death & Decay about this topic. I love both genres, and I especially love the tracks that move between the two. It is therefore my great pleasure to introduce Luis Mora Matus [https://www.instagram.com/luismora_ondrums/] to the show. Luis is currently doing research at the Koninklijk Conservatorium Brussels [https://www.kcb.be/nl/luis-mora-matus] in Belgium. There he figures out how, and I quote, “technical tools from progressive metal can be translated into the contemporary jazz practice”. Furthermore, Luis plays drums in Quantum Trio [https://quantumtrio.com/en/home/], a hardcore jazz act that incorporates influences from metal to sound even more impressive. In this episode, Luis will explain what these relationships between metal and jazz are, which acts make use of them, and why the world would be a better place if more acts did so. PLAYLIST Dream Theater - Learning To Live (Images and Words, 1992) Derek Sherinian - Atlantis Part 1 - Apocalypse 1470 BC (Planet X, 1999) Meshuggah - Bleed (Obzen, 2008) Tigran Hamasyan - The Glass-Hearted Queen (Red Hail, 2009) Quantum Trio - No Way Out (No Way Out, 2025) ZWAAR AANBEVOLEN Puteraeon - The Land Of Cold Eternal Winter (Mountains of Madness, 2025) Sweden's Puteraeon releases its fifth album with Mountains of Madness, which is thematically inspired by H.P. Lovecraft. A super solid oldschool death metal record, according to Zware Metalen editor Michiel Hoogkamer. Or, in his own words: “Absolute strength of the record is the ‘flow’. The record is brutal where it should be brutal and compelling where it is called for, keeping you listening spellbound throughout.  “Dan Swanö, who handled the master, was quite impressed. He says that Mountains Of Madness might go down in the books as one of the best ‘Swe-death releases ever’. Time will tell, but for now, there's also no doubt in my mind that Puteraeon brings a fine record here.” * Lees de recensie op Zware Metalen [https://zwaremetalen.com/albumrecensies/puteraeon-mountains-of-madness]

Er is bijna geen metalband die zonder zit: een cover van een plaat uit een heel ander genre. Maar waarom doen ze dat? Welke variaties kent dit genre? En hoe zak je niet door het ijs? Nederlands leukste metalcoverband, Pene Corrida, vertelt er werkelijk waar alles over. Van Bamboleo tot Wrecking Ball, en van the Ring of Fire tot Oops I Did It Again: die altijd stoere metalbands vinden het stiekem heer-lijk om platen uit heel andere genres te coveren.  Soms is het resultaat ronduit geweldig, zoals The Legend of Zelda door August Burns Read. En soms is het resultaat ronduit desastreus, zoals Wicked Games door In Flames, of The Sound of Silence van Disturbed.  Maar waarom doen toch zoveel metalbands een poging? Is het simpelweg effectbejag om te scoren over andermans rug? Of zit er een groter artistiek plan achter? De enige en allerbeste bron om die vragen aan te stellen, is natuurlijk Nederlands metalcovertrots, Pene Corrida [https://penecorrida.com]. Al bijna 15 jaar speelt dit collectief uit Dordrecht, Breda en Rotterdam de sterren van de coverhemel, met publiekslievelingen als Europapa, Let It Go en Captain Jack, maar ook met muzikale vondsten zoals een medley van Prodigy-kneiters. Voor Dood & Verderf zocht de band de 7 meest opvallende metalcovers uit. Aan de hand daarvan bespreek ik met de zangers Danny Feijtel en Bart van Beek de hoogte- en dieptepunten van dit opmerkelijke subgenre, en leren we alles over de do’s en dont’s van de metalcover. * Bekijk de discussie over metalcovers op Reddit [https://www.reddit.com/r/metaalfanaten/comments/1hesqwh/wat_zijn_de_aller_aller_%C3%A1llerslechtste/] * Beluister alle in de discussie genoemde covers op Spotify [https://open.spotify.com/playlist/6Kj57udn5x6gRuZuOj4Gc7?si=88f5aec4557b4e49] Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. PLAYLIST * De slechtste: Puddle of Mudd - About a Girl (Nirvana) * De identiekste: Lauren Babic & Gerard Vachon - Mikasa (Veil of Maya) * De OG: Atreyu - You give love a bad name (Bon Jovi) * De omgekeerdste: T-Pain - War Pigs (Black Sabbath) * De best uitgevoerde: Ice Nine Kills - Animals (Maroon 5) * Die van Dennis: Leo Moracchioli / Frog Leap Studios - Feel Good Inc. (Gorillaz) * De door Bart het meest verkeerd ingeschatte: Pene Corrida - Europapa (Joost Klein)

Van Friese punker tot Rotterdams hoogleraar: je kunt het ver schoppen als buitenbeentje. Toch pleit Ferry Koster ervoor altijd te blijven twijfelen aan wat je denkt, gelooft en doet, want pas dan wordt het leuk. “Waarom zou iemand deze overheid vertrouwen? En, waarom zou iemand zich aan welke afspraak dan ook houden?” Horen we hier een crustige kraker? Een vastgeketend lid van Extinction Rebellion? Zeker niet: deze uitspraak [https://www.linkedin.com/posts/ferrykoster_wij-worden-geleid-door-een-overheid-waar-activity-7315362972502011906-dHNz?utm_source=share&utm_medium=member_desktop&rcm=ACoAAAEarRgBmFtYe9Y7b72gDpJNC_w_s-yp4ss] is afkomstig van Ferry Koster [https://www.eur.nl/people/ferry-koster], hoogleraar arbeid en instituties aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Maar laat je daardoor niet in de luren leggen: Ferry is ook voormalig bandlid van menig punk- en hardcoreband, met welluidende namen als Los Asesinos De La Superficialidad en Katzenjammer Kids.  En Ferry is een groot pleitbezorger van twijfel: openstaan voor de mogelijkheid dat de wereld compleet anders in elkaar zit dan je altijd dacht. Aan de hand van zeven punk- en hardcoreplaten laat Ferry horen waarom dat twijfelen toch zo belangrijk is, en hoe van de gebaande paden afstappen dé sleutel tot succes vormt. Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. DE PLAYLIST Dead Kennedys - Chickenshit conformist (Bedtime for Democracy, 1986) MDC - Born to die (Millions of dead cops, 1980) Husker Du - pink turns to blue (Zen Arcade, 1984) Victims Family – Supermarket nightmare (4 great thrash songs, 1995) Pixies – River Euphrates (Gigantic / River Euphrates, 1988) From Ashes Rise - Rung by rung (Concrete and steel, 2019)

Van de automutilatie van Shining tot de gekte van Benighted: fotograaf Sonja Schuringa legt als geen ander vast hoe bands écht zijn. In deze uitzending legt Sonja uit hoe ze de mensen achter de facade tevoorschijn tovert. Brandende omgekeerde kruizen. Doorgelopen corpse paint. War jackets vol spikes en patches. Afgesneden schapenkoppen. Nog meer omgekeerde kruizen. Grote bossen ongewassen haar. Shirts van Death, Morbid Angel en Slayer. En vlammen. Véél vlammen. Nee, moeilijk is het niet, de metalscene inbeelden. Maar hoe het er achter de schermen echt uitziet, dat weten maar weinigen. Gelukkig is vandaag Sonja Schuringa [https://chantik.nl/] te gast. Als geen ander weet deze fotograaf op en onder de huid te komen van legendes en enfant terribles als Igorrr, Gaerea, Shining en Wardruna.  In deze uitzending van Dood & Verderf op Operator Radio laat Sonja 6 bands horen, elk met hun eigen verhaal, voor en achter de camera. Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. PLAYLIST 1 Der Weg Einer Freiheit - Immortal (Noktvrn, 2021) 2 Wardruna - Helvegen (Runaljod - Yggdrasil, 2013) 3 Gaerea - Laude (Mirage, 2022) 4 Igorrr - Double Monk (Nostril, 2010) 5 Benighted - Let the blood spill between my broken teeth (Asylum Cave, 2012) 6 Shining - Låt Oss Ta Allt Från Varandra (V. Halmstad, 2007) ZWAAR AANBEVOLEN Wrath Of Logarius - Keeper Of The Spectral Legion (Crown Of Mortis, 2025) Bij het online magazine Zware Metalen [https://zwaremetalen.com/] wist redacteur Joris Meeuwissen direct welke tip hij aan Sonja wilde geven: Wrath Of Logarius. Op 4 april komt namelijk het debuutalbum Crown Of Mortis uit, dat doet denken alsof Gaerea, Dark Funeral en Lorna Shore een kind hebben gekregen.  Of, in Joris’ woorden: “De extreme metal van Wrath Of Logarius heeft raakvlakken met black- en deathmetal, maar kent ook zijn kanten waarin experimentaliteit, hoekigheid en puntigheid niet wordt geschuwd."