De Geknipte Gast

Mell – “En heb ik heel eerlijk gezegd: ik heb geen zin meer in het leven.”

Mell is de artiestennaam van Melanie Jonk uit Volendam. Ze is de kleindochter van Piet Veerman en geldt als de laatste vocale parel uit het palingdorp. Met haar band Mell VF timmert ze de afgelopen jaren hard aan de weg met hun rootsy rhythm & blues en soul. Wie haar op het podium aan het werk ziet, kan niet vermoeden dat zij een lange geschiedenis kent van strijden tegen depressieve gedachten. Al op achtjarige leeftijd openbaarde zich de eerste tekenen en moest lange tijd haar leven leven op wilskracht.

#7 - Tim Fransen – “Ik houd van de mens, maar denk er ook het mijne van…” (S12)

Cabaretier en filosoof Tim Fransen maakte meerdere bekroonde voorstellingen en zijn boek ‘In onze tijd’ kreeg dit jaar de Socratesbeker voor het meest urgente, oorspronkelijke en prikkelende filosofieboek. In zijn werk filosofeert hij over de vraag wat de rol van de mens is en zou moeten zijn in de samenleving van nu vol crises. Voor hem was de film An Inconvenient Truth bepalend voor zijn ideeën over deze wereld en de rol van de mens daarin. De ontdekking wat de mens met de ongemakkelijke waarheid van de film deed, was een grote teleurstelling en vormt sindsdien als een belangrijke drijfveer.

#6 - Henk ten Cate – “Dat zijn dingen… die vergeet je je leven niet!” (S12)

Henk ten Cate heeft als voetbaltrainer een imposante loopbaan achter de rug. Hij werkte voor vele clubs over de hele wereld. En bij clubs als Barcelona, Ajax en Chelsea werkte hij met de grootste voetballers ter wereld. Hij groeide op in Amsterdam zonder vader. Vanaf de pleintjes daar beleefde hij één groots voetbalavontuur waar hij nu, gepensioneerd, met smakelijke verhalen op terugkijkt.

#5 - Monic Hendrickx – “Op het moment dat iemand stil is voel je wat de woorden betekenen.” (S12)

Monic Hendrickx is onmiskenbaar één van de beste actrices van ons land. Ze speelde talloze rollen en ontving verschillende prijzen voor haar werk. Ook al wist ze als tiener al wel zeker dat ze wilde spelen, was het niet vanzelfsprekend dat ze actrice zou worden. Ze was onzeker en voelde veel gène. Na het eerste jaar op de Toneelschool werd ze weggestuurd. Als jong meisje wilde ze vooral onderwatercameraman worden. Samen met haar vader keek ze naar de films van Jacques Cousteau en raakte gefascineerd door de wereld onder water. Haar vader overleed toen Monic nog jong was. Op zijn grafsteen liet hij een boodschap achter waar Monic later veel aan had: ‘wees gelukkig’.

#4 - Brankele Frank – “Het is best zwaar om jezelf dan nog mens en waardig te vinden.” (S12)

Neurobioloog Brankele Frank kreeg tot twee keer toe een burn-out. Vooral de eerste was zwaar. Ze was tot weinig meer in staat en het voelde alsof haar hersenen tot moes gelsagen waren. Om te begrijpen wat er nu precies met haar aan de hand was en gebeurde in haar hoofd en lichaam ging ze op onderzoek uit. Ze leerde alles over chronische stress en wat de gevolgen hiervan zijn op de langere termijn. Ze ontdekte dat niet alleen (werk)druk maar ook genen, opvoeding en overtuigingen een belangrijke rol spelen bij de gevoeligheid voor burn-out klachten. Ze schreef erover in het boek Over de kop. Ironisch genoeg kreeg ze tijdens het schrijven van dit boek haar tweede burn-out.