Het briefje uit kamp Amersfoort

Dordrecht is bevrijd! Nederland begint aan de wederopbouw en opa en oma beginnen aan hun toekomst. Het heeft een lange tijd geduurd voor deze aflevering er kwam, omdat mijn leven weer iets drukker werd en omdat ik heel lang vond dat hij niet goed genoeg was. Hierbij dan het slotstuk. Ik wil alle 70.000 mensen die hebben geluisterd naar de verhalen van mijn opa en oma enorm bedanken. Het raakt me dat zoveel mensen naar dit verhaal wilden luisteren. Ook wil ik mijn moeder, oom en oudoom bedanken voor hun medewerking en Floris van Dijk voor zijn hulp in mijn onderzoek.

Eind april 1944 komt opa terug in Dordrecht. Maar eind dat jaar begint de hongerwinter, voedsel en brandstof is schaars en drijft opa en oma tot uitzonderlijke maatregelen. Ook is opa nog niet helemaal veilig voor de Duitse bezetter...

Oma is vastbesloten om opa vrij te krijgen en gaat zelf naar het kamp. We horen hoe ze vanwege haar felle houding bijna werd gearresteerd en hoe de vrijlating van opa in z'n werk ging.

Historicus Floris van Dijk vertelt over de erbarmelijke omstandigheden in Kamp Amersfoort. We horen hoe Karl Peter Berg en Josef Kotalla een systeem van honger, dwangarbeid en mishandeling in stand hielden. In het Regionaal Archief Dordrecht ontdek ik hoe lang opa dit heeft moeten doorstaan.

Opa is gearresteerd en wordt naar Kamp Amersfoort gebracht. Ik wil meer weten over het kamp. Ik start mijn zoektocht met het briefje en kom er via archieven en een gesprek met een historicus achter wat er met opa gebeurd kan zijn.